ΝΕΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΤΕΙ ΛΑΡΙΣΑΣ

Επιλέγουμε μια σημαδιακή μέρα όπως η 17 Νοέμβρη την ημέρα όπου η καταστολή “χτύπησε” την πόρτα του πολυτεχνείου. Εκεί στεγάζονταν οι αγώνες όσων αντιστάθηκαν στη χούντα και πολέμησαν για τα αυτονόητα (ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ), για τα οποία αγωνιζόμαστε μέχρι και σήμερα, παρότι έχουν περάσει “δεξιές” και “αριστερές” κυβερνήσεις. Τα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα και οι ελάχιστες ελευθερίες που μας έχουν απομείνει όλο και χάνονται ενώ κάθε μορφή αντίστασης καταστέλλεται. Άλλωστε βλέπουμε καθαρά πως κανένας αντιπρόσωπος / ηγέτης /μεσσίας δεν θα φέρει την λύση. Εμείς θεωρούμε ότι αυτή θα έρθει μόνο μέσα από την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και από τον οριζόντιο τρόπο λήψης αποφάσεων.

Αποφασίσαμε να περάσουμε από την θεωρία στην πράξη, να δώσουμε ζωή σε έναν άδειο χώρο. Οι καταλήψεις είναι ένα μέσο αντίστασης απέναντι στις εξουσιαστικές δομές, τις μουχλιασμένες υποσχέσεις τους και ενάντια σε κάθε λογική ανάθεσης. Διεκδικούμε λοιπόν αυτό που μας ανήκει. Τον πανεπιστημιακό χώρο ελεύθερο και ανοιχτό για την κοινωνία.

Αυτός ο χώρος επιδιώκουμε να γίνει ένα σημείο αναφοράς για οποιονδήποτε θέλει να δραστηριοποιηθεί στα πλαίσια της άμεσης δημοκρατίας, της αντιιεραρχίας και της αυτοδιαχείρισης. Πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές ομάδες ή συλλογικότητες όπου συμφωνούν με τα πολιτικά προτάγματα του στεκιού, θα μπορούν να στεγαστούν και η συμμετοχή τους στις συνελεύσεις του χώρου (τουλάχιστον στο διαχειριστικό κομμάτι) είναι κάτι παραπάνω από επιθυμητή. Ξεκάθαρο είναι ότι δεν χωράνε φασίστες, ρατσιστές, σεξιστές και ομοφοβικοί καθώς και κόμματα – παρατάξεις αφού είναι ακόμη ένα γρανάζι της κρατικής μηχανής.

Στη συνέλευση του στεκιού θα παίρνονται αποφάσεις για την διαχείριση του χώρου καθώς και για τον πολιτικό του λόγο και δράση. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με σκοπό την ομοφωνία μέσω συνδιαμόρφωσης, χωρίς κάποιου είδους εκλογικής διαδικασίας.

Στόχος του στεκιού είναι να περάσει η διαχείριση του πανεπιστημιακού χώρου στα χέρια των φοιτητών και κατ’ επέκταση σε ολόκληρη την κοινωνία. Είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης του πανεπιστημίου (βλέπε σίτιση , στέγαση, συνεργείο καθαρισμού). Παράλληλα επιδιώκουμε την ενεργοποίηση του φοιτητικού κινήματος και την δημιουργία νέων δομών, όπως βιβλιοθήκη, καφενείο κ.α. Επίσης στόχος είναι να αποδείξουμε,τόσο σε αυτούς που διαφωνούν όσο και σε αυτούς που διστάζουν,ότι η αλληλεγγύη, η αυτοοργάνωση, η συνδιαμόρφωση μέσω αμμεσοδημοκρατικών και αντιιεραρχικών συνελεύσεων, είναι τα χαρακτηριστικά μιας συνέλευσης-συλλογικότητας για να διαχειριστεί ένα τέτοιο εγχείρημα, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε πραγματικά να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.

10,100,1000ΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Κατάληψη Αντιδραστήριο

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Όλες αυτές οι εικόνες φρίκης και οι θάνατοι που βλέπουμε στα σύνορα και στα νερά του Αιγαίου δεν είναι απλώς μία ακόμα τραγωδία, ούτε αιτία κάποιων κακών χειρισμών από τις κυβερνήσεις ως προς την αντιμετώπιση τους. Είναι μία ολόκληρη βιομηχανία πολέμου με απίστευτα κέρδη και ιδιωτικούς μισθοφορικούς στρατούς που φυσικά στηρίζεται από τα κράτη και τις κυβερνήσεις. Μία βιομηχανία που σκοτώνει, καταστρέφει και αυτή την περίοδο έχει δημιουργήσει, όπως και στο παρελθόν, μία από τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές-προσφυγικές κρίσεις της ιστορίας^∙ αδιαφορώντας πλήρως για τις ροές προσφύγων, που η ίδια προκάλεσε με τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της στην Αφρική και την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η περίφημη Ευρώπη-Φρούριο στήνεται από τους ηγέτες της Ε.Ε. απέναντι σε όλους αυτούς που ονομάζουν “λαθραίους”. Κλειστά χερσαία και θαλάσσια σύνορα, απελάσεις, βίαιοι εκτοπισμοί, χιλιάδες νεκροί, πνιγμένοι, και βομβαρδισμένοι. Η αναζήτηση της ελπίδας στην Ευρώπη για όσους γλιτώσουν το θάνατο, είναι τελικά η μισθωτή σκλαβιά, η φυλακή ή τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τί είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Είναι ο πραγματικός χαρακτηρισμός για όλα τα περίφημα κέντρα φιλοξενίας, προσωρινής κράτησης, “ελεύθερης μετακίνησης” και τα κέντρα ταυτοποίησης hot spot. Σε όλη την Ευρώπη περίπου 600.000 μετανάστες κρατούνται ή φυλακίζονται κάθε χρόνο. Η κράτηση τους κυμαίνεται από μερικούς μήνες μέχρι απροσδιόριστο χρόνο. Άθλιες συνθήκες διαβίωσης, θάνατοι από κρύο και έλλειψη περίθαλψης, αυτοκτονίες, βιασμοί, ξυλοδαρμοί, απεργίες πείνας, εξεγέρσεις και βίαιη καταστολή. Κόρινθος, Παρανέστι, Μόρια, Παγανή, Αμυγδαλέζα, Ελληνικό… είναι φυλακές ανθρώπινων ψυχών.

Όλοι αυτοί λοιπόν που δεν είχαν την τύχη να έχουν τα νόμιμα χαρτιά, σε ένα σύγχρονο καθεστώς απαρτχάιντ θα διαχωριστούν ανάλογα με τη φυλή, την καταγωγή, την τάξη και τη θρησκεία για να δημιουργήσουν νέα γκέτο, νέους εσωτερικούς εχθρούς, νέο δυναμικό εκμετάλλευσης στην Ευρώπη της ευμάρειας και του πολιτισμού. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση του ελληνικού κράτους που κόβει συντάξεις και μισθούς, διαθέτει εκατομμύρια σε στρατιωτικό εξοπλισμό και σφίγγει το χέρι στο Ισραήλ που πνίγει στο αίμα την Παλαιστίνη. Η άσκηση μάλιστα των ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων με την επωνυμία «Blue Flag 2015» βρίσκεται σε εξέλιξη, με τη συμμετοχή πέντε ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών από την 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα. 

Ευρώπη και Ελλάδα λοιπόν, συνομιλούν και διαπραγματεύονται, υπογράφουν και τροποποιούν συνθήκες, χύνουν τα κροκοδείλια δάκρυα τους για τα πνιγμένα παιδιά και ζητούν τη βοήθεια της εκκλησίας, των ΜΚΟ και φυσικά του στρατού της Frontex. Οι πόλεμοι στην πραγματικότητα δεν έχουν σταματήσει ποτέ, ούτε γίνονται κάπου αλλού. Είναι εδώ. Ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο αναδιαρθρώνονται και παράλληλα το σύγχρονο δουλεμπόριο χρυσαφίζει. Ένα ολόκληρο κύκλωμα άλλωστε είναι στημένο ώστε να εξυπηρετεί και να στηρίζει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Τα ΜΜΕ που παραπληροφορούν και σπέρνουν τον φόβο, οι μπάτσοι, οι συνοριοφύλακες, οι λιμενικοί και το παρακράτος με τα φασιστοειδή του που εφαρμόζουν με τη βία τις επιταγές της.

Απέναντι σε όλα αυτά δεν ξεχνάμε ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανθρώπινος. Απέναντι σε όλα αυτά δεν μπορούμε παρά να οργιστούμε. Υψώνουμε τις φωνές μας και αντιστεκόμαστε.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ – ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ, ΧΩΡΙΣ ΦΡΑΧΤΕΣ

Το κείμενο σε μορφή word: ενάντια στη βιομηχανία πολέμου

Η πορεία γειτονιάς που είχε καλέσει η Ανοικτή Συνέλευση Αναρχικών Λάρισας (κάλεσμα και αφίσα εδώ ) τελικά δεν πραγματοποιήθηκε αφού δεν υπήρχε αρκετή συμμετοχή. Πιθανότατα να συνέβαλλε και η απελευθέρωση, αν και με βαρύτατους περιοριστικούς όρους, της απεργού πείνας σε αυτό.

Στη θέση της πορείας πραγματοποιήθηκε μαζικό μοίρασμα στη γειτονιά και προς το κέντρο. Μοιράστηκε το κείμενο της συνέλευσης που καλούσε την πορεία και εφημερίδες δρόμου Άπατρις. Σαν συλλογικότητα συμμετείχαμε στην πορεία και πετάξαμε τρικάκια με θέμα την απεργία πείνας της Εύης Στατήρη, την άρση των περιοριστικών όρων της Αθηνάς Τσακάλου καθώς και το επικείμενο δικαστήριο του αναρχικού επαναστάτη Α. Σταμπούλου.

‘’Μας αιχμαλώτισαν, μας έριξαν στη φυλακή: εμένα μέσα στα τείχη εσένα έξω απ΄τα τείχη. Ασήμαντη υπόθεση η δική μας. Το χειρότερο είναι να κουβαλάει ο άνθρωπος τη φυλακή μέσα του: συνειδητά, ασύνειδα…’’

Στις 2 Ιούνη αποφυλακίστηκε ο σύντροφος και αγωνιστής Σπύρος Στρατούλης ύστερα από 23 χρόνια εγκλεισμού. Μέσα στις φυλακές και παρά την εκδικητική μανία της εξουσίας απέναντι σε όσους και όσες αντιστέκονται, δεν σταμάτησε να παλεύει ενάντια στη σαπίλα του σωφρονιστικού συστήματος, αναδεικνύοντας το υποκριτικό του πρόσωπο απαιτώντας αξιοπρέπεια όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για όλους-ες τους φυλακισμένους. Τα δεκάδες υπογεγραμμένα κείμενα αλληλεγγύης, οι καταγγελίες για τις συνθήκες των φυλακών, οι εξεγέρσεις, οι απεργίες πείνας και οι αποχές συσσιτίων είναι ενδεικτικά κάποιοι από τους αγώνες του από ένα μακρύ κατάλογο.
Σε όλους τους συντρόφους μας και σ’ όλες τις συντρόφισσες που βρίσκονται εντός των τειχών, αφιερώνουμε αυτούς τους στίχους με την ελπίδα ζωντανή να δώσουμε ξανά τα χέρια και να σμίξουμε τις ματιές μας όπως κάναμε με τον Σπύρο ένα ανοιξιάτικο μεσημέρι.

Δε χύνουν δάκρυ
μάτια που συνήθισαν να βλέπουνε φωτιές
δε σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές
κρατάν ψηλά τ᾿ αστέρι
με περηφάνια
Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε
σου ναι γραφτός ο δρόμος
της συντριβής
και δε μπορείς να μας λυγίσεις
Μαύρη εσύ θάλασσα γαλήνεψε
τα κύματά σου
και θα’ρθει η μέρα η ποθητή
η μέρα της ειρήνης
της λευτεριάς σου…
Ναζίμ Χικμέτ

Οι εκτός των τειχών δεν ξεχνάμε ότι χωρίς φυλακές αυτή η κοινωνία και το σάπιο σύστημα που τις συντηρεί δεν μπορεί να υπάρχει. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι το γκρέμισμα της κάθε φυλακής, μέχρι την στιγμή που θα αναπνέουμε όλοι-ες τον αέρα της ελευθερίας… γιατί μέχρι τότε κανείς μας δεν είναι αληθινά ελεύθερος.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΣΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΖΩΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

Στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας, νοσηλεύεται σε ειδικό δωμάτιο-κελί ο πολιτικός κρατούμενος απεργός πείνας Α. Σταμπούλος.

Σύντροφοι και συντρόφισσες κατόρθωσαν να τρυπώσουν στο νοσοκομείο και να φτάσουν μέχρι κάτω από το δωμάτιο του απεργού. Φωνάχτηκαν συνθήματα, άλλοι ασθενείς βγήκαν στα παράθυρα ενώ οι σύντροφοι άρχισαν διάλογο με τον φυλακισμένο σύντροφο.

Ελπίζουμε η παρέμβαση στο νοσοκομείο να του έδωσε δύναμη…

Όσο υπάρχει μίσος, υπάρχει και Ζωή.
Μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή

Τα δύο link από τις παρεμβάσεις εδώ και εδώ.

Κρεμάσαμε το παρακάτω πανό στην αερογέφυρα στην παλιά εθνική Λάρισας- Θεσ/κης στον κόμβο Κουλουρίου.

Το πανό γράφει:
Η “ελπίδα” τους ζει στα κοινοβούλια.
Η ελπίδα μας πεθαίνει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας και με τρομονόμους.
Αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους. Απεργία πείνας από 2 Μάρτη.